Albanees ijzerkruid

Deze soort heeft nog geen Nederlandse of zelfs maar een Engelse benaming. Hij komt alleen voor op de hellingen van de Tomorr, een bergketen op Albanees grondgebied nabij de steden Berat en Skrapar. De maximale hoogte van 2,416 meter bereikt deze bergketen bij de Çuka e Partizanit ('Top van de Partizaan') die daarmee de hoogste berg in Centraal-Albanië is.

Het lijkt het ons een goed idee om dit ijzerkruid maar simpelweg te benoemen als Albanees ijzerkruid (Sideritis raeseri).

Albanees ijzerkruid groeit, net zoals al zijn andere familieleden, op rotsachtige hellingen op hoogtes van meer dan 1,000 meter. Deze planten zijn winterharde, bloeiende vaste planten die zich hebben aangepast om te overleven met weinig water en weinig grond. Soms houdt ijzerkruid zich zelfs krampachtig vast op een kale rots. En geloof ons: op hoogtes boven de 1,000 meter zijn de omstandigheden soms zeer onaangenaam.

Zelfs de oude Grieken noemden deze familie van kruidachtigen al ijzerkruid en het opmerkelijke is dat deze planten inderdaad behoorlijk wat ijzer bevatten, tot wel 52.5 milligram per 100 gram. Je zou kunnen verwachten dat het drinken van een extract van Albanees ijzerkruid kan helpen om bloedarmoede tegen te gaan.

Wetenschappelijk onderzoek toont inmiddels aan dat een extract van Albanees ijzerkruid mogelijk kan worden ingezet als middel tegen huidinfecties. Het zou kunnen werken tegen een aantal bekende bacteriesoorten, waaronder Staphylococcus aureus en Staphylococcus epidermidis[1].

De wetenschappelijke naam van dit ijzerkruid staat op Wikipedia foutief vermeld als Sideritis raiseri. Dit moet dus Sideritis raeseri zijn.

[1] Krgović et al: Bioassay-Guided Skin-Beneficial Effects of Fractionated Sideritis raeseri subsp. Raeseri Extract in Plants (Basel) - 2022